Wernisaż wystawy Anny Drońskiej "Melancholia"

wernisaż wystawy Anny Drońskiej "Melancholia"

Wystawę można oglądać codziennie od poniedziałku do piątku w godzinach 10.00 - 18.00, do 19 lutego 2015 r. Wstęp wolny!

Założeniem projektu artystycznego „Melancholia” jest analiza wewnętrznych doznań i doświadczeń jednostki, określanych jako depresyjne, wykraczających poza sferę „normalności”, przekraczających pewne przyjęte ogólnie cechy normatywne osobowości. Wizualizacja tych doznań odkrywa obszary specyficznej wrażliwości, dotyka sfery podświadomości i ukazuje głęboką świadomość jednostki dotkniętej chorobą duszy.

Znakomity projekt tak pod względem zawartości merytorycznej, jak i pod względem artystycznym. Mocne, prawdziwe, wstrząsające prace wykonane przy użyciu niekonwencjonalnej materii twórczej. Wizualna podróż przez mroczne przestrzenie emocjonalnych anomalii w poszukiwaniu ich zasadności i sensu.

MELANCHOLIA

Wieloletnie egzystowanie na granicy „normalności” odrywa od zwykłego życia. Z bólem zanurzamy się w ten inny świat i z bólem go opuszczamy, gubiąc granicę między tu i tam.

Trudno określić kiedy zaczęłam zapisywać w formie lapidarnych szkiców swoje emocje i wewnętrzne bóle związane z przypadłością, którą z czasem określono jako depresja. Początkowy proces przelewania cierpienia na skrawki papieru wynikał z wewnętrznej potrzeby wytłumaczenia światu i sobie tego co czuję. Te intuicyjne zapiski snuły opowieść o czasie bez czasu, kiedy każdy oddech przynosił ból, którego nie można było w żaden logiczny sposób zlokalizować i złagodzić.

Był to dobry sposób na to, aby mówić nie mówiąc i krzyczeć nie krzycząc. Była to również możliwość spojrzenia na siebie z bezpiecznej perspektywy, podczas gdy doświadczenie własnego trwania umykało mi i rozpływało się w próżni.

Wizualny kod konkretnych, wewnętrznych doznań na początku był próbą ich określenia i zlokalizowania. Jednak pod spodem niezmiennie tliła się nadzieja na to, że uda mi się je oswoić i złagodzić.

Przez wiele miesięcy pochowana w zakamarkach notesów, na pomiętych kartkach i skrawkach papieru sama snuła się wizualna opowieść o wędrowaniu po granicy między światami, między tu i teraz, a nigdzie i nigdy. Wiele z tych zapisów nie doczekało się przekładu na poważną artystyczną realizację, znikając w nieznanych szczelinach przesiąkniętego bólem trwania. Z pozostałych wybrałam kilka, dla mnie najistotniejszych, które same uporządkowały się w swego rodzaju mapę mojej depresyjnej drogi. Śledząc jej przebieg nieodparcie mam wrażenie, że każdy z jej etapów ma jakiś głębszy sens, a jej kolejne elementy są konsekwencją poprzednich.

Praca nad projektem z założenia nie miała mieć wymiaru terapeutycznego, ale dzisiaj wiem, że bez niej moje depresyjne doświadczenie mogłoby być pozbawione treści. Nie zakładałam również, że jego realizacja będzie miała jakieś przełożenie społeczne. Jednak po kolejnych prezentacjach widzę, że rzesza podobnych do mnie emocjonalnych dziwaków czeka na tego typu komunikaty, które chociaż na chwilę odczarują ich melancholijną samotność.

Anna Drońska

ANNA DROŃSKA
Urodzona w 1972 roku. Studia na Wydziale Kształcenia Artystycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie. Dyplom pod kierunkiem prof. Stanisława Trzeszczkowskiego w 1999 r. Doktorat na Wydziale Tkaniny i Ubioru Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi w 2006 r. Od 2006 r. pracuje w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Współzałożycielka i członek Grupy Artystycznej FAŁDY.
Zajmuje się malarstwem i tkaniną eksperymentalną. Spektrum jej twórczych zainteresowań obejmuje przestrzenie związane ze sztuką ekologiczną, głęboką ekologią i aktywnością artystyczną zaangażowaną w kwestie społeczne.
Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych i uczestniczka wielu zbiorowych. Laureatka wyróżnienia w „V Olsztyńskim Biennale Plastyki - O Medal Prezydenta”, 2007 r. i Grand Prix w „VI Olsztyńskim Biennale Sztuki”, 2011 r. Prace m. in. w kolekcji Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Olsztynie.